انواع افسردگی چیست؟ | بدترین نوع افسردگی
جهت مشاوره تلفنی در زمینه انواع افسردگی چیست؟ | بدترین نوع افسردگی
از تلفن ثابت در سراسر کشور با شماره ۱۶۱۳_۹۰۷_۹۰۹ (بدون پیش شماره) تماس بگیرید
پاسخگویی از ۸ صبح تا ۱۲ شب حتی ایام تعطیل
افسردگی ، وضعیتی است که بر خلق و خو، تفکر، رفتار و رفاه کلی فرد تأثیر میگذارد. این اختلال شایع در بین افراد جامعه، میتواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کند و بر زندگی روزمره فرد در زمینههای مختلف کاری، تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی، اثر منفی بگذارد.
تعیین “بدترین” نوع افسردگی به طور قطعی، دشوار است، زیرا هر نوع از افسردگی می تواند بر فردی به شیوه ای منحصر به فرد تأثیر بگذارد. با این حال، با در نظر گرفتن شدت علائم، میزان اختلال در زندگی روزمره و دشواری درمان، می توان انواع مختلف افسردگی را طبقه بندی کرد.
نوع افسردگی | ویژگی ها | شدت علائم | میزان اختلال در زندگی | دشواری درمان |
---|---|---|---|---|
افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder) [MDD] | علائم شدید و مداوم برای حداقل دو هفته، بدون دلیل واضح | شدید | بسیار زیاد | متوسط |
افسردگی دوقطبی (Bipolar Disorder) | دوره های متناوب افسردگی و شیدایی یا مانیا | متغیر | بسیار زیاد | بالا |
افسردگی پس از زایمان (Postpartum Depression) | علائم افسردگی پس از زایمان | متغیر | زیاد | متوسط |
افسردگی فصلی (Seasonal Affective Disorder) [SAD] | علائم افسردگی که در فصول خاص مانند پاییز و زمستان ظاهر می شوند | متغیر | متوسط | کم |
افسردگی مقاوم به درمان (Treatment-Resistant Depression) | افسردگی که به درمان های استاندارد به خوبی پاسخ نمی دهد | متغیر | بسیار زیاد | بالا |
۲. تعریف و انواع:
اصطلاح افسردگی، دو مفهوم متفاوت را در بر میگیرد:
- حالت افسردگی: احساس غم و اندوه موقتی که در پاسخ به رویدادهای استرسزای زندگی، مانند از دست دادن عزیزان، شکستهای شغلی یا مشکلات مالی بروز پیدا میکند.
- اختلال افسردگی اساسی (MDD): نوعی بیماری روانی جدی و مداوم که با علائم خاص و به مدت حداقل دو هفته، تداوم مییابد. این اختلال، انواع مختلفی دارد که از جمله آنها میتوان به افسردگی خفیف، متوسط و شدید اشاره کرد.
۳. علائم و نشانهها:
علائم و نشانههای افسردگی میتوانند در افراد مختلف، متفاوت باشند. برخی از علائم شایع عبارتند از:
- خلق افسرده در بیشتر اوقات روز و به مدت حداقل دو هفته
- کاهش قابل توجه علاقه یا لذت بردن از فعالیتهای روزمره
- تغییرات قابل توجه در وزن یا اشتها
- اختلال در خواب یا پرخوابی
- بیقراری یا کندی روانی-حرکتی
- احساس خستگی یا فقدان انرژی
- احساس گناه یا بیارزشی
- اختلال در تفکر، تمرکز یا تصمیمگیری
- افکار مرگ یا تمایل به خودکشی
۴. تشخیص و درمان:
تشخیص افسردگی توسط متخصصان سلامت روان، براساس معاینه بالینی دقیق و بررسی معیارهای تشخیصی موجود در راهنماهای تشخیصی معتبر، صورت میگیرد.
درمان افسردگی معمولاً شامل ترکیبی از رواندرمانی (گفتاردرمانی) و داروهای ضدافسردگی میشود. در برخی موارد، از سایر روشهای درمانی مانند نوردرمانی یا تحریک مغناطیسی مغز (TMS) نیز استفاده میشود.
۵. پیشگیری و کنترل:
با وجود اینکه افسردگی قابل پیشگیری نیست، اما با رعایت برخی از نکات میتوان احتمال ابتلا به آن را کاهش داد یا از عود مجدد آن پیشگیری کرد. از جمله این راهکارها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- حفظ روابط اجتماعی
- داشتن فعالیت بدنی منظم
- تغذیه سالم
- مدیریت استرس
- خواب کافی
- پرهیز از مصرف مواد مخدر و الکل
- مراجعه منظم به پزشک و متخصص سلامت روان
نتیجهگیری: افسردگی، یک اختلال جدی روانی است که با علائم مشخص و به مدت طولانی، در فرد تداوم مییابد. این اختلال قابل درمان است و با تشخیص و مداخله به موقع، میتوان فرد را در مسیر بهبودی و بازگشت به زندگی طبیعی، یاری رساند.
بدترین نوع افسردگی
تعیین “بدترین” نوع افسردگی امری نسبی و وابسته به شرایط فردی است. با این حال، برخی از انواع افسردگی به دلیل شدت علائم، مقاومت در برابر درمان، و عوارض جانبی بالقوه، چالشبرانگیزتر تلقی میشوند. در این مقاله به دو مورد از انواع افسردگی که میتوانند از نظر بالینی و برای فرد مبتلا “سختتر” باشند، اشاره میکنیم:
نوع افسردگی | ویژگی ها | شدت علائم | میزان اختلال در زندگی | دشواری درمان |
---|---|---|---|---|
افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder) [MDD] | علائم شدید و مداوم برای حداقل دو هفته، بدون دلیل واضح | شدید | بسیار زیاد | متوسط |
افسردگی دوقطبی (Bipolar Disorder) | دوره های متناوب افسردگی و شیدایی یا مانیا | متغیر | بسیار زیاد | بالا |
افسردگی پس از زایمان (Postpartum Depression) | علائم افسردگی پس از زایمان | متغیر | زیاد | متوسط |
افسردگی فصلی (Seasonal Affective Disorder) [SAD] | علائم افسردگی که در فصول خاص مانند پاییز و زمستان ظاهر می شوند | متغیر | متوسط | کم |
افسردگی مقاوم به درمان (Treatment-Resistant Depression) | افسردگی که به درمان های استاندارد به خوبی پاسخ نمی دهد | متغیر | بسیار زیاد | بالا |
۱. افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder – MDD):
افسردگی اساسی، که با نام افسردگی بالینی نیز شناخته میشود، نوعی اختلال خلقی جدی است که با علائم زیر مشخص میشود:
- علائم خلقی: احساس غم و اندوه مداوم و شدید به مدت حداقل دو هفته.
- علائم شناختی: کاهش قابل توجه علاقه یا لذت در فعالیتهای روزمره، احساس بیارزشی و ناامیدی، افکار مرگ و میر.
- علائم جسمی: تغییرات در اشتها و وزن، اختلالات خواب، خستگی مفرط، کاهش انرژی، کاهش تمرکز، بیقراری یا کندی روانی-حرکتی.
افسردگی اساسی میتواند تأثیر عمیقی بر زندگی فرد، روابط، تحصیل، شغل و سلامت کلی داشته باشد. این نوع افسردگی اغلب به درمانهای دارویی و روانشناختی ترکیبی نیاز دارد و در صورت عدم درمان مناسب، میتواند منجر به عواقب جدی مثل اختلالات روانی دیگر، خودآسیبرسانی و حتی خودکشی شود.
۲. افسردگی دیرپا (Dysthymia):
افسردگی دیرپا نوعی افسردگی مزمن است که با علائم خفیفتر اما پایدارتر از افسردگی اساسی به مدت حداقل دو سال همراه است. علائم این نوع افسردگی شامل:
- خلق پایین که در بیشتر اوقات روز وجود دارد.
- احساس ناامیدی یا ناامیدی کلی.
- کاهش انرژی یا خستگی.
- کاهش عزت نفس.
- مشکلات تمرکز یا تصمیمگیری.
- اختلالات خواب یا اشتها.
- احساس گناه.
- مشکلات در روابط اجتماعی، کار یا مدرسه.
افسردگی دیرپا علیرغم خفیفتر بودن علائم نسبت به افسردگی اساسی، میتواند به دلیل ماهیت مزمن و تأثیر تدریجی بر زندگی فرد، به همان اندازه آزاردهنده و ناتوانکننده باشد. تشخیص و درمان به موقع این نوع افسردگی برای جلوگیری از عوارض و بهبود کیفیت زندگی فرد ضروری است.
انواع افسردگی در مردان
افسردگی یک اختلال خلقی شایع است که بر تفکر، احساسات و رفتار فرد تأثیر می گذارد. در حالی که علائم اصلی افسردگی در همه افراد مشابه است، اما نحوه ی بروز آنها و عوامل زمینه ای شان می تواند در بین گروه های مختلف، از جمله مردان، متفاوت باشد.
در این مقاله، به بررسی انواع اصلی افسردگی که در مردان دیده می شود، می پردازیم:
1. اختلال افسردگی اساسی (MDD)
اختلال افسردگی اساسی، شایع ترین نوع افسردگی است که در مردان نیز دیده می شود. علائم اصلی این اختلال عبارتند از:
- حالت افسردگی (احساس غم و اندوه مداوم)
- کاهش علاقه یا لذت از فعالیت های لذت بخش
- تغییرات قابل توجه در وزن یا اشتها
- مشکلات خواب (بی خوابی یا پرخوابی)
- بی قراری یا کندی روانی-حرکتی
- احساس خستگی یا کمبود انرژی
- احساس گناه یا بی ارزشی
- مشکل در تفکر، تمرکز یا تصمیم گیری
- افکار مرگ یا تمایل به خودکشی
برای تشخیص MDD، فرد باید حداقل پنج مورد از این علائم را به مدت دو هفته یا بیشتر تجربه کند.
2. افسردگی غیرمعمول (آتیپیک)
این نوع افسردگی با علائمی مانند:
- پرخوری
- احساس سنگینی در اندام
- حساسیت زیاد به انتقاد
- بروز ناگهانی خلق و خوی بهتر در پاسخ به رویدادهای مثبت
مشخص می شود. تشخیص افسردگی غیرمعمول پیچیده تر است، زیرا برخی از علائم آن ممکن است با سایر اختلالات خلقی اشتباه گرفته شوند.
3. سایر انواع افسردگی
علاوه بر موارد ذکر شده، مردان ممکن است تحت تاثیر انواع دیگری از افسردگی نیز قرار گیرند، از جمله:
- اختلال دوقطبی: این اختلال با دوره های مانیا (خلق بسیار بالا) و افسردگی مشخص می شود.
- افسردگی پس از زایمان (PPD): اگرچه بیشتر در زنان دیده می شود، اما در مردان نیز می تواند رخ دهد.
- افسردگی فصلی (SAD): این نوع افسردگی با تغییرات فصلی، به ویژه در ماه های زمستان، مرتبط است.
تشخیص و درمان مناسب برای هر نوع افسردگی ضروری است. در صورت مشاهده ی علائم افسردگی در خود یا اطرافیانتان، به دنبال کمک حرفه ای از یک روانپزشک یا روانشناس باشید.
انواع افسردگی در زنان
اگرچه افسردگی یک اختلال خلقی شایع در میان تمامی افراد است، اما زنان به دلایل مختلفی از جمله تغییرات هورمونی و عوامل اجتماعی-فرهنگی، دو برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آن قرار دارند. درک انواع مختلف افسردگی در زنان میتواند به تشخیص زودهنگام و درمان موثر این اختلال کمک کند.
1. اختلال افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder – MDD)
این نوع شایعترین شکل افسردگی است که علائم اصلی آن شامل احساس غم و اندوه مداوم، از دست دادن علاقه به فعالیتهای لذتبخش، تغییرات در اشتها و وزن، مشکلات خواب، احساس گناه یا بیارزشی، اختلال در تفکر و تمرکز، و افکار خودکشی است. علائم این اختلال باید به مدت حداقل دو هفته به طور مداوم وجود داشته باشد تا تشخیص MDD داده شود.
2. افسردگی پس از زایمان (Postpartum Depression – PPD)
این نوع خاص از افسردگی میتواند در طی چند هفته پس از زایمان رخ دهد و با علائمی مانند غم و اندوه شدید، اضطراب، احساس خستگی و بیحوصلگی، عدم توانایی در برقراری ارتباط با نوزاد، و افکار آسیب رساندن به خود یا نوزاد همراه باشد. PPD شیوع بالایی دارد و تشخیص و درمان به موقع آن برای سلامت مادر و نوزاد ضروری است.
3. افسردگی پیش از قاعدگی (Premenstrual Dysphoric Disorder – PMDD)
این نوع از افسردگی با علائمی مانند تحریکپذیری، نوسانات خلقی، افسردگی، و تغییرات اشتها در روزهای منتهی به قاعدگی (معمولا یک تا دو هفته قبل) همراه است. علائم PMDD معمولا با شروع قاعدگی کاهش مییابند.
4. افسردگی دورهی یائسگی (Perimenopause and Menopause Depression)
تغییرات هورمونی ناشی از دورهی یائسگی میتواند زمینهساز بروز علائم افسردگی در برخی از زنان شود. علائم این نوع افسردگی مشابه با علائم MDD است، اما ممکن است با تغییرات خلقی شدیدتر، علائم گرگرفتگی شبانه، و اختلالات خواب همراه باشد.
5. اختلال افسردگی مداوم (Persistent Depressive Disorder – PDD)
این نوع از افسردگی با علائم خفیف تا متوسط افسردگی همراه است که به مدت حداقل دو سال به طور مداوم وجود دارد. علائم PDD ممکن است شامل احساس غم و اندوه، کاهش انرژی، و کاهش علاقه به فعالیتها باشد، اما شدت این علائم به اندازهی MDD نخواهد بود.
مهم است که توجه داشته باشید تشخیص و درمان افسردگی در زنان باید توسط متخصصان روانپزشک یا روانشناس صورت گیرد. در صورت مشاهدهی علائم افسردگی در خود یا اطرافیان، مراجعه به متخصص و دریافت کمکهای حرفهای برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان ضروری است.
نام دیگر افسردگی چیست
اصطلاحات جایگزین رایج برای افسردگی – گرچه “افسردگی” اصطلاحی رایج و قابل فهم برای عموم است، در حوزه های تخصصی پزشکی و روانشناسی، از اصطلاحات دیگری نیز برای اشاره به این اختلال خلقی استفاده می شود. در ادامه به برخی از این اصطلاحات جایگزین اشاره خواهیم کرد:
اختلال افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder – MDD): این اصطلاح، شایع ترین و رسمی ترین نام جایگزین برای افسردگی در متون تخصصی است. بر اساس معیارهای تشخیصی، فرد مبتلا به MDD باید حداقل به مدت دو هفته، علائم اصلی افسردگی (حزن و اندوه) و/یا فقدان علاقه و لذت را به همراه سایر علائم مشخص شده، تجربه کرده باشد.
اختلال افسردگی بالینی (Clinical Depression): این اصطلاح نیز به طور گسترده ای در حوزه سلامت روان به کار می رود و مفهومی مشابه با MDD دارد.
اختلال خلقی تک قطبی (Unipolar Mood Disorder): این اصطلاح، گروهی از اختلالات خلقی را در بر می گیرد که تنها با فاز افسردگی مشخص می شوند و فاز شیدایی (مانیک) را شامل نمی شوند. MDD زیرمجموعه ای از اختلال خلقی تک قطبی محسوب می شود.
ملانخولی (Melancholia): این اصطلاح، نوعی از افسردگی شدید با علائم مشخص نظیر بی حوصلگی روانی-حرکتی (psychomotor retardation) و افکار گناه و خود سرزنشی است.
افسردگی ماژور (Major Depression): این اصطلاح، معادل انگلیسی “اختلال افسردگی اساسی” است و در برخی متون تخصصی فارسی نیز به کار می رود.
توجه: ذکر این نکته ضروری است که انتخاب اصطلاح مناسب برای توصیف افسردگی، به زمینه و مخاطب مورد نظر بستگی دارد. در ارتباطات علمی و تخصصی، استفاده از اصطلاحات رسمی و دقیق مانند MDD ترجیح داده می شود، در حالی که در برقراری ارتباط با عموم، استفاده از واژه “افسردگی” با در نظر گرفتن قابل فهم بودن برای مخاطب، بلامانع است.
علائم افسردگی خفیف
افسردگی خفیف، که به عنوان اختلال افسردگی اساسی (MDD) در خفیف ترین حالت شناخته می شود، وضعیتی است که می تواند بر خلق و خو، تفکر و رفتار فرد تأثیر بگذارد. علائم افسردگی خفیف ممکن است به اندازه افسردگی متوسط یا شدید نباشد، اما همچنان می تواند زندگی روزمره فرد را مختل کند.
تشخیص افسردگی خفیف بسیار مهم است، زیرا این امر به افراد اجازه می دهد تا به دنبال درمان مناسب برای مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی خود باشند.
علائم اصلی افسردگی خفیف
افراد مبتلا به افسردگی خفیف ممکن است برخی از علائم زیر را تجربه کنند:
- احساس غم و اندوه مداوم به مدت حداقل دو هفته: این غم و اندوه می تواند به صورت احساس پوچی، ناامیدی یا بی علاقگی توصیف شود.
- کاهش قابل توجه علاقه یا لذت در فعالیت های روزانه: فعالیت هایی که فرد قبلاً از آنها لذت می برد ممکن است دیگر جذاب نباشند و فرد انگیزه کمی برای انجام آنها داشته باشد.
- تغییرات در اشتها یا وزن: برخی از افراد ممکن است اشتهای خود را از دست بدهند و وزن کم کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است پرخوری کنند و وزن اضافه کنند.
- تغییرات در الگوهای خواب: برخی از افراد مبتلا به افسردگی خفیف ممکن است دچار بی خوابی شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است بیش از حد معمول بخوابند.
- کاهش سطح انرژی یا افزایش خستگی: فرد ممکن است احساس کند که برای انجام فعالیت های روزانه انرژی کمی دارد و به راحتی خسته می شود.
- احساس گناه یا بی ارزشی بیش از حد: فرد ممکن است دائماً احساس گناه کند یا احساس کند که بی ارزش و شکست خورده است.
- مشکل در تفکر یا تمرکز: فرد ممکن است در تمرکز کردن، تصمیم گیری یا به خاطر سپردن اطلاعات دچار مشکل شود.
- تحریک پذیری یا بی قراری: فرد ممکن است به راحتی عصبانی و تحریک پذیر شود، یا ممکن است احساس بی قراری و بی قراری داشته باشد.
- افکار مرگ یا خودکشی: فرد ممکن است به مرگ یا خودکشی فکر کند، اما معمولاً برنامه ریزی خاصی برای انجام این کار ندارد.
مهم است که توجه داشته باشید که همه افراد مبتلا به افسردگی خفیف همه این علائم را تجربه نمی کنند و شدت علائم می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
تشخیص و درمان افسردگی خفیف
اگر هر یک از علائم ذکر شده در بالا را به مدت دو هفته یا بیشتر تجربه می کنید، مهم است که با پزشک یا متخصص سلامت روان مشورت کنید. آنها می توانند یک ارزیابی کامل برای تشخیص افسردگی و تعیین بهترین گزینه های درمانی برای شما انجام دهند.
درمان افسردگی خفیف معمولاً شامل روان درمانی (مشاره) به تنهایی یا همراه با داروهای ضد افسردگی است. در برخی موارد، تغییرات سبک زندگی مانند ورزش منظم، تغذیه سالم و خواب کافی نیز می تواند به بهبود علائم کمک کند.
اگر نگران هستید که ممکن است افسردگی خفیف داشته باشید، با یک متخصص صحبت کنید. هر چه زودتر به دنبال درمان باشید، زودتر می توانید علائم خود را مدیریت کرده و زندگی خود را به مسیر درست برگردانید.
انواع افسردگی در کودکان
افسردگی در کودکان، وضعیتی جدی است که می تواند بر خلق و خوی، تفکر و رفتار کودک تأثیر بگذارد. اگرچه علائم افسردگی در بزرگسالان و کودکان مشابه است، اما نحوه ی بروز آن ها ممکن است متفاوت باشد. در این مقاله به بررسی انواع مختلف افسردگی در کودکان می پردازیم:
1. اختلال افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder – MDD):
شایع ترین نوع افسردگی در کودکان و نوجوانان است. علائم MDD می تواند به مدت حداقل دو هفته به طور مداوم وجود داشته باشد و شامل موارد زیر می شود:
- خلق و خوی غمگین یا تحریک پذیر
- از دست دادن علاقه به فعالیت های مورد علاقه
- تغییرات قابل توجه در اشتها یا وزن
- مشکلات خواب (کم خوابی یا پرخوابی)
- کاهش انرژی یا خستگی
- احساس گناه یا بی ارزشی
- مشکل در تفکر یا تمرکز
- افکار مرگ یا خودکشی
2. اختلال خلقی دو قطبی (Bipolar Disorder):
این اختلال با دوره های مانیا (خلق و خوی بسیار بالا یا تحریک پذیر) و دوره های افسردگی مشخص می شود. کودکان مبتلا به اختلال دوقطبی ممکن است در یک دوره، بسیار خوشحال و پرانرژی باشند و در دوره ی دیگر، احساس غم و ناامیدی شدید داشته باشند.
3. اختلال افسردگی مزمن (Dysthymia):
این نوع افسردگی شامل علائمی است که به مدت حداقل یک سال به طور مداوم وجود داشته باشد، اگرچه ممکن است به شدت MDD نباشد. علائم دیستیمیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خلق و خوی افسرده یا تحریک پذیر در بیشتر روزها
- کمبود انرژی یا خستگی
- مشکلات خواب
- مشکل در تمرکز
- احساس ناامیدی یا بی ارزشی
- از دست دادن علاقه به فعالیت ها
- مشکلات در روابط اجتماعی
4. اختلال خلقی فصلی (Seasonal Affective Disorder – SAD):
این نوع افسردگی با تغییر فصول مرتبط است و معمولا در ماه های زمستان که روزها کوتاهتر هستند، رخ می دهد. علائم SAD مشابه علائم MDD است، اما با شروع و پایان فصل تغییر می کند.
5. افسردگی ناشی از بیماری های جسمی:
برخی از بیماری های جسمی، از جمله کم کاری تیروئید و کمبود ویتامین D، می توانند باعث علائم افسردگی شوند.
6. افسردگی ناشی از رویدادهای زندگی:
رویدادهای استرس زا مانند مرگ عزیزان، طلاق والدین یا قلدری می تواند در کودکان و نوجوانان منجر به افسردگی شود.
تشخیص و درمان افسردگی در کودکان:
تشخیص و درمان افسردگی در کودکان و نوجوانان از اهمیت زیادی برخوردار است. در صورت مشاهده ی هر گونه علائم نگران کننده، باید به متخصص روانپزشک یا روانشناس کودک و نوجوان مراجعه کرد. درمان افسردگی در کودکان ممکن است شامل روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از هر دو باشد.
انواع افسردگی در نوجوانان
افسردگی یک اختلال خلقی شایع است که می تواند بر طرز فکر، احساس و رفتار فرد تأثیر بگذارد. در حالی که افسردگی در هر سنی می تواند رخ دهد، در دوران نوجوانی به دلیل تغییرات هورمونی، فشار همسالان و چالش های تحصیلی و اجتماعی، شیوع بیشتری پیدا می کند.
انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد که در نوجوانان قابل تشخیص است. هر نوع دارای مجموعه ای منحصر به فرد از علائم و معیارهای تشخیصی است. تشخیص صحیح نوع خاص افسردگی برای ارائه درمان مناسب و به موقع ضروری است.
انواع شایع افسردگی در نوجوانان:
1. اختلال افسردگی اساسی (MDD):
شایع ترین نوع افسردگی در نوجوانان است. علائم اصلی آن شامل احساس غم و اندوه مداوم، از دست دادن علاقه به فعالیتهای لذت بخش، احساس پوچی و ناامیدی، تغییر در خواب و اشتها، مشکلات تمرکز و تصمیم گیری، افکار مرگ یا خودکشی است.
2. اختلال افسردگی مزمن (Dysthymia):
این نوع افسردگی شامل علائمی خفیف تر اما پایدارتر از MDD است. علائم آن حداقل برای دو سال به صورت مداوم وجود دارند و می توانند بر عملکرد تحصیلی، اجتماعی و شغلی فرد تأثیر بگذارند.
3. اختلال افسردگی دو قطبی (Bipolar Disorder):
این اختلال خلقی با نوسانات شدید خلقی بین دوره های افسردگی و مانیا (خلق بسیار بالا) مشخص می شود. علائم افسردگی در این اختلال شبیه به MDD است، اما نوجوانان مبتلا به اختلال دو قطبی همچنین ممکن است دوره هایی از انرژی بالا، افکار مسابقه ای، اختلال خواب و تصمیم گیری نامناسب را تجربه کنند.
4. افسردگی آتیپیک (Atypical Depression):
این نوع افسردگی با علائمی غیرمعمول مانند افزایش وزن، پرخوابی، حساسیت بیش از حد به انتقاد و احساس سنگینی در اندام ها همراه است.
5. افسردگی ناشی از عوامل پزشکی:
گاهی اوقات افسردگی می تواند ناشی از یک بیماری پزشکی یا مصرف داروهای خاص باشد. تشخیص و درمان علت زمینه ای پزشکی می تواند به بهبود علائم افسردگی کمک کند.
تشخیص و درمان افسردگی در نوجوانان
تشخیص افسردگی در نوجوانان توسط یک متخصص بهداشت روان، مانند روانپزشک یا روانشناس، بر اساس ارزیابی بالینی و معیارهای تشخیصی موجود صورت می گیرد. درمان افسردگی در نوجوانان اغلب ترکیبی از روان درمانی و دارو درمانی است. نوع و شدت درمان با توجه به نوع و شدت افسردگی و نیازهای فردی نوجوان تعیین می شود.
مهم است که به خاطر داشته باشید:
- افسردگی یک بیماری قابل درمان است.
- هرگز نباید افکار یا اقدامات خودکشی را نادیده گرفت.
- در صورت مشاهده علائم افسردگی در نوجوان خود، ضروری است با یک متخصص بهداشت روان مشورت کنید.
منابع:
- انجمن روانپزشکی آمریکا (APA): https://www.psychiatry.org/
- مؤسسه ملی سلامت روان (NIMH): https://www.nimh.nih.gov/
علائم افسردگی در پسران جوان
افسردگی یک اختلال خلقی شایع است که میتواند بر نحوه تفکر، احساس و عملکرد فرد تأثیر بگذارد. در حالی که علائم افسردگی در همه افراد یکسان نیست، اما الگوی خاصی از علائم در پسران جوان شایعتر است. تشخیص زودهنگام و مداخله مناسب برای درمان افسردگی در پسران جوان ضروری است، زیرا میتواند تأثیر قابلتوجهی بر سلامت و کیفیت زندگی آنها داشته باشد.
علائم عاطفی و رفتاری:
- خشم و تحریکپذیری: بر خلاف زنان جوان که بیشتر دچار غم و اندوه میشوند، پسران جوان مبتلا به افسردگی ممکن است عصبانیت و تحریکپذیری بیشتری نشان دهند. آنها همچنین ممکن است پرخاشگر، بیحوصله و بداخلاق به نظر برسند.
- از دست دادن علاقه به فعالیتها: پسران جوانی که با افسردگی دست و پنجه نرم میکنند ممکن است علاقه خود را به فعالیتهایی که قبلا از آنها لذت میبردند، از دست بدهند. این میتواند شامل ورزش، بازی با دوستان یا گذراندن وقت با خانواده باشد.
- کنارهگیری اجتماعی: پسران افسرده ممکن است تمایل داشته باشند خود را از دوستان، خانواده و فعالیتهای اجتماعی کنار بکشند. آنها ممکن است منزوی شوند و از تعامل با دیگران اجتناب کنند.
- تغییرات در اشتها و وزن: برخی از پسران جوان مبتلا به افسردگی ممکن است دچار کاهش اشتها و کاهش وزن شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است پرخوری کنند و افزایش وزن داشته باشند.
- مشکلات خواب: تغییرات در الگوهای خواب، از جمله بیخوابی یا خواب بیش از حد، در بین پسران افسرده شایع است.
- احساس ناامیدی و بیارزشی: پسران جوان افسرده ممکن است احساس کنند که هیچ چیز نمیتواند شرایط را بهتر کند و ممکن است احساس بیارزشی و پوچی داشته باشند.
- افکار خودکشی: در موارد شدید، پسران افسرده ممکن است درگیر افکار خودکشی شوند. هرگز نباید این افکار را نادیده گرفت و در صورت وجود چنین افکاری، باید به دنبال کمک حرفهای فوری باشید.
علائم جسمی:
- خستگی و کمبود انرژی: یکی از علائم شایع افسردگی در پسران جوان، احساس خستگی مداوم و کمبود انرژی است. حتی انجام فعالیتهای ساده نیز ممکن است برای آنها دشوار باشد.
- دردهای جسمانی بدون علت مشخص: پسران مبتلا به افسردگی ممکن است از دردهای جسمانی مانند سردرد، معده درد یا درد عضلانی شکایت داشته باشند، اما هیچ دلیل پزشکی مشخصی برای این دردها یافت نشود.
تشخیص و درمان:
تشخیص افسردگی توسط یک متخصص بهداشت روان واجد شرایط پس از انجام ارزیابی جامع، از جمله مصاحبه بالینی و در صورت نیاز، ارزیابیهای روانشناختی، صورت میگیرد. خوشبختانه، گزینههای درمانی موثری برای افسردگی در دسترس است. این درمانها ممکن است شامل رواندرمانی، داروهای ضد افسردگی یا ترکیبی از هر دو باشد.
نتیجهگیری: افسردگی در پسران جوان یک مشکل جدی است که باید مورد توجه قرار گیرد. آگاهی از علائم و نشانههای افسردگی میتواند به تشخیص زودهنگام و دریافت درمان مناسب کمک کند. اگر شما یا کسی که میشناسید علائمی را تجربه میکنید که نگرانکننده است، با یک متخصص بهداشت روان صحبت کنید.
علائم افسردگی در نوجوانان دختر
افسردگی یک اختلال خلقی شایع است که می تواند بر زندگی نوجوانان دختر تأثیر قابل توجهی بگذارد. علائم افسردگی در نوجوانان می تواند با بزرگسالان متفاوت باشد و گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است.
علائم عاطفی و رفتاری:
- غمگینی مداوم: احساس غم، ناامیدی و پوچی که به مدت دو هفته یا بیشتر ادامه داشته باشد.
- عصبانیت و تحریک پذیری: نوجوان ممکن است به راحتی عصبانی شود، پرخاشگر شود و با دوستان و خانواده خود درگیر شود.
- از دست دادن علاقه به فعالیت ها: نوجوان دیگر از فعالیت هایی که قبلاً از آنها لذت می برد، مانند ورزش، سرگرمی ها یا گذراندن وقت با دوستان، لذت نمی برد.
- کناره گیری اجتماعی: نوجوان ممکن است از دوستان، خانواده و فعالیت های اجتماعی دوری کند و ترجیح دهد به تنهایی باشد.
- تغییرات در اشتها و وزن: نوجوان ممکن است دچار کاهش اشتها و کاهش وزن یا پرخوری و افزایش وزن شود.
- مشکلات خواب: نوجوان ممکن است دچار مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن زودهنگام در صبح یا بی خوابی شبانه شود.
- احساس گناه و بی ارزشی: نوجوان ممکن است احساس گناه بی مورد یا بی ارزشی و شکست کند.
- مشکلات در تمرکز و تصمیم گیری: نوجوان ممکن است در تمرکز کردن، یادگیری یا تصمیم گیری مشکل داشته باشد.
- افکار مرگ و خودکشی: نوجوان ممکن است افکار مرگ یا خودکشی داشته باشد.
علائم فیزیکی:
- خستگی و کمبود انرژی: نوجوان ممکن است احساس خستگی دائمی و کمبود انرژی داشته باشد.
- سر درد و دردهای بدنی: نوجوان ممکن است از سردرد، دل درد یا سایر دردهای بدنی بدون دلیل مشخصی شکایت کند.
- تغییرات در دوره قاعدگی: نوجوان ممکن است دچار بی نظمی در عادت ماهانه یا علائم شدید قاعدگی شود.
تشخیص و درمان:
تشخیص افسردگی در نوجوانان معمولا توسط روانپزشک یا روانشناس انجام می شود. در صورت مشاهده هر گونه علائم نگران کننده، والدین یا مراقبان باید با متخصص بهداشت روان مشورت کنند. درمان افسردگی در نوجوانان ممکن است شامل روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از هر دو باشد.
انواع افسردگی چیست؟
افسردگی، اختلالی روانی با علائم متعددی از جمله خلق و روحیه پایین، فقدان لذت و انگیزه، و اختلال در عملکرد فردی و اجتماعی است. اما این اختلال تنها یک نوع خاص ندارد و در واقع انواع مختلفی از افسردگی با ویژگیهای متمایز وجود دارد. درک این انواع مختلف برای تشخیص و درمان صحیح بسیار مهم است. در ادامه با برخی از شایعترین انواع افسردگی آشنا میشویم:
اختلال افسردگی اساسی (Major Depressive Disorder – MDD): این نوع که به “افسردگی بالینی” نیز شناخته میشود، شایعترین نوع افسردگی است. علائم آن به طور کلی شدید و ناتوانکننده بوده و حداقل به مدت دو هفته به طور مداوم ادامه پیدا میکنند.
اختلال افسردگی مداوم (Persistent Depressive Disorder – PDD): این اختلال با علائم خفیف تا متوسط افسردگی که به مدت حداقل دو سال به طور مداوم ادامه پیدا میکند، مشخص میشود. شدت علائم آن به اندازه افسردگی اساسی نیست، اما همچنان میتواند بر کیفیت زندگی فرد تاثیر منفی بگذارد.
اختلال دوقطبی (Bipolar Disorder): این اختلال با نوسانات خلقی شدید همراه است که میتواند شامل دورههای شیدایی (خلق بالا، انرژی زیاد، افکار تند) و دورههای افسردگی باشد. در برخی موارد، فرد در یک دوره دچار علائم هر دو حالت (افسردگی و شیدایی) به طور همزمان میشود.
افسردگی پس از زایمان (Postpartum Depression – PPD): این نوع افسردگی در برخی از زنان پس از زایمان رخ میدهد. علائم آن مشابه علائم افسردگی اساسی است، اما با تغییرات هورمونی و استرسهای ناشی از زایمان و مراقبت از نوزاد همراه است.
اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (Premenstrual Dysphoric Disorder – PMDD): این اختلال با علائم خلقی و جسمی شدید در هفتههای قبل از قاعدگی در برخی از زنان همراه است. علائم آن مشابه افسردگی بوده و میتواند بر زندگی روزمره فرد تاثیر منفی بگذارد.
اختلال عاطفی فصلی (Seasonal Affective Disorder – SAD): این نوع خاص از افسردگی با تغییر فصول مرتبط است و معمولا در فصول پاییز و زمستان با کاهش نور خورشید رخ میدهد. علائم آن با بهبود شرایط نوری و افزایش طول روز برطرف میشود.
افسردگی سایکوتیک (Psychotic Depression): این نوع نادر از افسردگی با علائم افسردگی شدید به همراه توهمات و هذیانها همراه است.
افسردگی ناشی از عوامل پزشکی (Medical Condition-Induced Depression): برخی شرایط و بیماریهای پزشکی خاص میتوانند علائمی شبیه به افسردگی ایجاد کنند. در این موارد، درمان بیماری زمینهای میتواند به بهبود علائم افسردگی نیز کمک کند.
مهم است توجه داشته باشید که تشخیص و درمان هر نوع افسردگی باید توسط متخصص سلامت روان انجام شود. با تشخیص صحیح و درمان مناسب، افراد مبتلا به افسردگی میتوانند بهبود یافته و به زندگی طبیعی و باکیفیت خود بازگردند.
جهت مشاوره تلفنی در زمینه انواع افسردگی چیست؟ | بدترین نوع افسردگی
از تلفن ثابت در سراسر کشور با شماره ۱۶۱۳_۹۰۷_۹۰۹ (بدون پیش شماره) تماس بگیرید
پاسخگویی از ۸ صبح تا ۱۲ شب حتی ایام تعطیل